Über mich

Mein Bild
Hayati cok sevmek ile nefret etmek arasindaki o ince cizgide yasayan,...yanlislikla dogru yola giren bir spermim ben...Insanlarin 'böyle yapma bu cok kötü birsey` dedigi herseyden zevk alan sizofrenmi degilmi henüz bilmeyen, doktora gitmeyen piskologlardan nefret eden nefes almayi ve su icmeyi dünyanin en güzel seyi zanneden bir varligim ben! benim dogrularim cogunlukla baskalarinin yanlislari oldugu icin bi dönem kafayi yeyip kendime deli damgasini vurdugum icin yazdiklarimdan medet ummayin..ömrünüzün o kadar saatleri bosa gidio, bi degisiklik yapimda baska türlü bos gecireyim zamanimi diosaniz hosgeldiniz! yaptigim ve yapacagim tüm hatalar icin simdiden affiniza siginiyorum büyüklerimin ellerinden kücüklerimin gözlerinden öpüyorum.. vesselam...

Freitag, 17. Januar 2014

Elalem ne der?


Neden korkar insan hayattan? Nedir bizi bu kadar korkutan? Hayatmidir? Yoksa yasamak agir geldigindemi korkmaya baslariz? Yasamaktanmi korkariz?
Aslinda korku olarak degilde daha cok „dikkatli olmak“ da diyebiliriz buna.
Her anlamda ve her zaman „dikkatli olmanin“ bizim icin daha iyi olucagini ögrettiler. Inandik. Uyguladik. Baktik ki oldu hemen hayatimiza gecirdik. Insan olmak böyle bir sey iste…
Yalniz orda cok ince bir cizgi vardir ki hangi tarfata oldugumuzu bize gösterir: yüzlesebilirsek kendimizle.
Hayati yasayip sadece dikkatlimiyiz, yoksa korkudan aslinda hayatimizi bile yasiyamiyormuyuz?
Korkariz. Herseyden. Konusmaktan mesela, susmaktan korkariz yürümekten, ilerlemekten, hic bir seyi düsünmemekten, kendimiz icin yasamaktan cok korkariz mesela..El-Alem ne der´den korkariz en cokta sevmekten korkariz aslinda..O kadar istiyor iken bunca seyi cok korkariz…
O degil de..aslinda ne olucak yani yapsak, bi denesem hele, düse kalka büyür insan…güzelde, yedimde, ama ben paso düsüyorum nasil olucak bu? Hayattan korkmuyorum. Korkmicam. Cok kendine güvenen biri oldugum icin degil- hayata ve korkuya inat. Ben hep sevmeyi tercih edicem- O beni sevmesede. Istedigim her seyi yapicam- o an yanlis olsada. Dogrulari sölicem- ne kadar agir olursa olsun yalan sölemicem. Hayat neki aga? Geldik gidiyoruz…yani söyle bi durum var bana hayatta kac kisi ben kesin ve net olarak su kadar yil yasicam diyebilirki? Hersey cok normal. Nefes almak mesela. Ne zaman nefes almanin cok önemli oldugunu anlariz? Boguldugumuz zaman degilmi? Yani nefes alamadigimza.. Yada elimiz  mesela ayaklarimiz..burnumuz mesela gözlerimiz ne kadar eminiz kendimizden…birakin yillari saniyeler sonra ne olacagini bilemeyen biz insanlar ne kadar eminiz hayatimizdan yillar sonra olmak istedigimiz yerden. Ne kadar yada hic sükür ettikmi acaba böyle oldugumuza..bikere saglikli oldugumuza? Eminim etmissizdir- yanimizdan engelli bi insan gectiginde mesela.
Ve hayatta oldugumuzu ne zaman fark ederiz..yani her an hayattayim kafasini mi yasariz yoksa ara ara mi?
Wow ben gercekten yasiyorum dedigimiz kac animiz var hayatimizda? Ve ne hissettik o an? Mutlumuyduk?
Stresslimi?
Üzüldükmü bir seye?
Yoksa korktukmu aslinda?

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen