Über mich

Mein Bild
Hayati cok sevmek ile nefret etmek arasindaki o ince cizgide yasayan,...yanlislikla dogru yola giren bir spermim ben...Insanlarin 'böyle yapma bu cok kötü birsey` dedigi herseyden zevk alan sizofrenmi degilmi henüz bilmeyen, doktora gitmeyen piskologlardan nefret eden nefes almayi ve su icmeyi dünyanin en güzel seyi zanneden bir varligim ben! benim dogrularim cogunlukla baskalarinin yanlislari oldugu icin bi dönem kafayi yeyip kendime deli damgasini vurdugum icin yazdiklarimdan medet ummayin..ömrünüzün o kadar saatleri bosa gidio, bi degisiklik yapimda baska türlü bos gecireyim zamanimi diosaniz hosgeldiniz! yaptigim ve yapacagim tüm hatalar icin simdiden affiniza siginiyorum büyüklerimin ellerinden kücüklerimin gözlerinden öpüyorum.. vesselam...

Mittwoch, 12. Februar 2014

Insanlar ve bilmem kac yüz´leri…


Kendine bile güvenemez iken baskalarina güvenebilecek kadar aptal..
Kendini bile tanimaz iken baskalarini tanidigini düsünebilecek kadar aptal..
Ve hayat, ve insanlik, ve su isin icinden cikamadigin Insan olma, olabilme olayi..
Kendinle yüzlesmek, yüzlesememek yada..
Anladigimi düsündügüm kac olayi gercekten anlamisim ben?
Yada kandirmismiyim kendimi?
 Sey gibi bu- bir kitap alirsin ve arka kapagini okuyup kitabi okumus oldugunu düsünürsün! Inanirsin buna, anladigina- hersey yazio zaten nolcakki dersin!
Hayat iste bu galiba…bilmem kac bin sayfanin sadece bir sayfasini okuyup hayati anladigimizi düsünmek..
Degil ama!
Degilmis yani dedider zaten bunu, ama eminiz biz anladigimiza! Anlamistik aslinda…
Hayat neydi? Hayat bir isimdi cocukluk arkadisimin, cok severdim onu..sonra yillarca ne onu gördüm  ne bu kelimeyi kullandim aslinda..
Hayatta olmak vardi..hayatim vardi ama hayat neydi??
Hayat-nasil sacma bir kelime?
Söyledikce sacma olan, yasadikca anlam kazanan hayat…
Yasam daha güzel sanki…yasamak mesela…
Yasadigin sürece bir yasam yasiyorsun demeyiz mesela bir hayat yasiyorsun deriz..
Nedir o hayat? Herkesin farkli bir hayatimi vardir?
Hayat midir yasam- yasamakmidir hayat?
Bilmiyorum.
Sacma gelicek simdi ama bilmek de istemiyorum galiba….
Ne nerde ne zaman basliyo ne zaman bitiyor bilmiyorum!
Yasadiginda hayatin bitermi? Ölüncemi biter yoksa?
Aslinda herkes „olmak“ icin yasamazmi?
Var olmak icin, iyi olmak icin, zengin olmak icin, saglikli olmak icin…
Nasil anlamli bir kelime: olmak!
Acaba yok olmak icin de yasayan varmidir?
Bir HIC olmak icin, hic bir beklentisi olmadan hayattan..
Yokluguna alistiran..
Varligindan kendisinin bile farkinda olmayan insanlar varmidir?
Konusmayan.
Konusamayan degil, bile bile hic konusmayan.
Kendi sesini unutan insanlar varmidir?
Sus! Ne kadar itici bir kelime, nasil kalp kiran bir emir.
Susmak.. nasil bir küfür, nasil bir cigliktir, nasil bir acidir!
Kelimeler… cok picler.. e haliyle..kelimelerde insanlardan…
Kafamda deli sorular..
Anlamak, anlayamamak, anlamak istemek yada istememek…
Hepsi anlamsiz bu yaslarda…
Anliyoruz artik aslinda…kabullenmek asil olay bu dönemler..
Insanlari, yasami, hayati kabullenmek.
Zor.
Istemiyoruz cünkü- kendi kurdugumuz dünya böyle degil aslinda…
Iyiyiz.
Hep her zaman iyiyiz. Hep baskalari kötü cünkü bu dünyada…
Kendimizi kandirdigimizi bile kabullenemez iken gerisini kabullenmek cok zor.
Ok- anliyoruz ama anlamak istemiyoruz, kabullenemiyoruzda, istemiyoruz kabullenmeyi..
Simdi kendi kurdugumuz ve kurguladigimiz hayatlarda mutlu olmaya calisiiyoruz..
Isimize geldigi gibi hayat ve yasam..
Hayat ve yasam aslinda aynisi degilmi?

Yorulmak diye bir sey var.. hic bir sey yapmadan yorulmak..
Yada hep ayni seyi yapmaktan yorulmak..
Yada hep ayni yerde takili kalmaktan yorulmak..
Sonra acimak… insanlara acimak.. kenine acimak…
Yazik demek…yaziklar olsun demek KENDINE!
Bumu hayat, bumu yasam?
Bumu dert ettigin? Dert nedir bilirmisin?
Bunun icinmi yorulmussun? Bunami kafa yormussun?
Sen kimsin?
Ugruna yoruldugun ve kafani yordugun Insanlar nerde?
Ve daha cok acimak…yine Kendine!
Yazik!  Yaziklar olsun sana!
Ve susmak!
Kelimeleri cok seviyor olmana ragmen susmak!
Susmayi sevdigin icin degil..
Konusmanin daha cok can acittigini fark ettigin icin.

Aferin sana!
Bok vardi fark ettin!
Ne kadar konusmus isen bu zaman kadar artik bu yaslarda susmayi istiyorsun
Salaksin!
Iyilik düsündügün icin iyi bir insan oldugunu düsünüyorsun.
Degilsin!
Gerizekalisin!
Heryere yetismek istedigin icin iyi bir insan oldugunu düsünüyorsun.
Degilsin!
Gerizekalisin!
Insanlarin gülmesi seni mutlu ediyor diye binbir maymunluk yapip iyi bir insan oldugunu düsünüyorsun.
Degilsin!
Gerizekalisin!
Anlamiyorum degil..maalesefki anliyorum..
Istemiyorum!
Anlamak ve kabullenmek istemiyorum!
Ben herkesin iyi olduguna inanmak istiyorum!
Öylede zaten!
Herkes iyi!
Yalan? Yalan!
Ama birakin ben iyi oldugunuza inanirim..
Ben kötü olmayi her türlü kabul ediyorum..
Yeterki inanmami saglayin..
Yada bosverin ya…
Sende bosver kizim..
Sen anlasanda anlamasanda hayat devam ediyor..
Yasamda devam ediyor..
Iyilerde yasiyor..
Kötülerde yasiyor..
Hatta kötüler daha iyi yasiyor..
Hadi yine yirttin Mihri- iyi yasayanlardansin!
Kötü oldugun halde iyi yasayanlardasin…
O kadar da pic iste bu kelimeler bu cümle…
Iyi ve kötü bile bir cümlede bu kadar anlam kazaniyor iste..
Sen hala sacma sapan felsefeler ile ugras!
Olsun!
Sacma sapan insanlarla ugrasmaktan iyidir!

Ve sonra diyorum ki: Kendine artistlik yapma Mihri!
Basit. Hersey cok basit!
Sabah kalkican..hic bir degisiklik yok! Basit hersey..
Senin varligindan haberdar olmayan bilmem kac milyar insan var..kendine gel..sen sadece sus..